تهیه، مشخصه یابی و ارزیابی پوشش نانو کامپوزیت تخریب پذیر و ضد باکتریایی پلی لاکتیک-کو-گلایکولیک اسید- هیدروکسی آپاتیت- شیشه زیست فعال برای کاشتنی های دندانی و ارتوپدی

هدف از پژوهش حاضر تهیه، مشخصه یابی و ارزیابی پوشش تخریب پذیر و ضد باکتریایی نانو کامپوزیتی پلی لاکتیک- کو- گلایکولیک اسید - هیدروکسی آپاتیت- شیشه زیست فعال برای کاشتنی های دندانی و ارتوپدی بود. نانو ذرات شیشه زیست فعال با سه ترکیب مختلف (s58، s63، s72)به روش سل- ژل تهیه شدند. خاصیت ضد باکتریایی نانو ذرات تهیه شده در برابر چهار باکتری هوازی و سمیت سلولی آن ها ارزیابی شد. پاسخ بافت همبندی زیر جلدی رت ها به نانو ذرات تهیه شده و زیست فعالی آن ها ارزیابی شد. سه نوع پوشش نانوکامپوزیتی پلی لاکتیک-کو-گلایکولیک اسید- هیدروکسی آپاتیت- شیشه زیست فعال، پلی لاکتیک-کو-گلایکولیک اسید- هیدروکسی آپاتیت، پلی لاکتیک-کو-گلایکولیک اسید- شیشه زیست فعال تهیه شدند. در تهیه پوشش نانو کامپوزیتی پلی لاکتیک-کو-گلایکولیک اسید- هیدروکسی آپاتیت- شیشه زیست فعال مقدار نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت و شیشه زیست فعال معادل هم انتخاب شد. مشخصه یابی پوشش ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی، اسپکتروسکوپی پراکندگی انرژی، پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ نیروی اتمی انجام شد. بررسی چسبندگی، زیستایی و تکثیر سلول های بنیادی استخراج شده از بافت چربی بر این پوشش ها با استفاده از ارزیابی mtt انجام شد. تخریب پذیری و زیست فعالی پوشش های نانو کامپوزیتی ارزیابی شد. چسبندگی پوشش های نانو کامپوزیتی بر سیم های کریشنر توسط آزمون درون بدنی در حیوانات ارزیابی شد. بر اساس نتایج حاصل شده، مشخص شد که زیست فعالی دو ترکیب s58 و s63 بیشتر از ترکیب s72 می باشد. ترکیب s58 بیشترین خاصیت ضد باکتریایی نشان داد. نانو ذرات تهیه شده دارای اثر سمی بر سلول ها نبوده و ترکیب های s58 و s72 موجب افزایش تکثیر سلولی می شوند. مطالعه درون بدنی در آزمون های حیوانی نشان داد که نانو ذرات شیشه زیست فعال به خوبی توسط بافت تحمل می شوند. پلی لاکتیک-کو-گلایکولیک اسید توانایی احاطه نانو ذرات در غلظت های بیشتر از 10 درصد وزنی (15 و 20 درصد وزنی) را نداشت. پوشش های نانو کامپوزیتی هیچگونه سمیت سلولی ایجاد نمی کنند و پوشش های نانوکامپوزیتی پلی لاکتیک-کو-گلایکولیک اسید- هیدروکسی آپاتیت- شیشه زیست فعال و پلی لاکتیک-کو-گلایکولیک اسید- شیشه زیست فعال موجب افزایش چسبندگی و تکثیر سلول های بنیادی شدند. بررسی برون بدنی تخریب پذیری نشان داد که پوشش ها در حدود دو ماه به طور کامل تخریب می شوند. تشکیل آپاتیت بر سطح پوشش های نانو کامپوزیتی که پاسخ سلولی مطلوبی از خود نشان دادند نیز به خوبی نمایان شد. ارزیابی چسبندگی پوشش های نانو کامپوزیتی بر سیم های کریشنر نشان داد که در حدود 96 درصد از وزن پوشش پس از کاشتن باقی می ماند. بر اساس یافته ها، جمع بندی آن است که پوشش نانو کامپوزیتی تخریب پذیر و ضدباکتریایی پلی لاکتیک- کو-گلایکولیک اسید- هیدروکسی آپاتیت- شیشه زیست فعال با قابلیت چسبندگی و تکثیر سلول های بنیادی و چسبندگی مطلوب به کاشتنی می تواند به عنوان کاندیدای مطلوب بر کاشتنی های دندانی و ارتوپدی به منظور تسریع ترمیم بافت استخوانی در محیطی ضد باکتریایی مورد استفاده قرار گیرد.